donderdag 20 oktober 2011

De uitnodiging

Niet lang nadat we alle formulieren hebben opgestuurd krijgen we een uitnodiging voor een intakegesprek. Het is me niet helemaal duidelijk of zoonlief ook mee moet. Tot twee keer toe stel ik de vraag aan het onderzoekscentrum en beide keren wordt me geadviseerd zoonlief mee te nemen. En dus nemen we zoonlief mee.

Als de therapeut ons begroet en zichzelf voorstelt kijkt ze verbaasd naar zoonlief. Nee hoor, hij had niet mee hoeven komen. Lekker dan, gaat weer een broodnodige middag school voor zoonlief. Ik ben er lichtelijk zuur van, maar het is niet anders. 

Terwijl wij het uur vol praten speelt zoonlief op de gang. Een enkele keer komt hij binnen. We staken het gesprek en zetten het weer voort als hij weg is. We leggen al onze zorgen bij haar neer. We benoemen dat hij vaak niet ‘tot resultaat’ komt tot grote frustratie van zoonlief. Hij wil wel, maar om de een of andere vage reden wil het niet lukken. Dat zijn perfectionisme, zo lijkt het, hem in de weg zit en het presteren onder druk het hem nog moeilijker maakt. Daarnaast is zoonlief van linkshandig naar rechtshandig gaan schrijven en heeft daarvoor inmiddels anderhalf jaar fysio. Dat zoonlief dus op school aan zoveel dingen tegelijk moet denken vraagt veel van hem. Teveel?

We hebben zoonlief zo goed mogelijk, maar niet tot in detail, uitgelegd waarom we hier zijn. Hij vindt het prima en leuk, want er is allemaal speelgoed dat hij thuis niet heeft. En zo samen met papa en mama op stap gebeurt ook niet alle dagen.

Na het bezoek gaan we bij de Intratuin een bakje koffie drinken, voor zoonlief een Fristie met een overheerlijk saucijzenbroodje erbij. Wat vindt hij het gezellig, zo samen met papa en mama op stap! Hij geniet er volop van en wij ook!

8 opmerkingen:

Mirjam zei

Hallo Gerda,
Ik heb je blog gevonden en alles gelezen. Ik ben best onder de indruk. Geen ervaring hiermee, maar wel met een dochter die tijdens haar basisschooljaren al bij het Riagg liep...
Ik ga je volgen want ik wil er graag meer over weten. Leef zeer met je mee...
Groetjes,
Mirjam

Aline zei

Wat vervelend dat hij toch niet mee hoefde. Nu praaatte je vast minder onbelemmerd.
Maar die Intratuin daarna was een steengoed plan!

Anne-Marie zei

Hoi Gerda, ik kwam via Mirjam op je blog terecht. Heb zelf wel enige ervaring in het 'circuit'. Mijn zoon van 5 had een spraaktaalprobleem, heeft pdd-nos (geconstateerd door de kinderpsychiater) en is ook nog eens hoogbegaafd.
Heel goed om meteen naar deskundigen toe te stappen en daar uit te laten zoeken wat er aan de hand is. Probeer jezelf ook te informeren via internet enz. zodat je voorbereid bent op gesprekken met deskundigen (niet alles maar klakkeloos aannemen, maar misschien heb je zelf ook suggesties...). Slim om zelf al wat dingen te testen. Zo hebben wij het ook altijd gedaan en is ons goed bevallen. Succes met alles, ik ga je volgen.
Groetjes Anne-Marie (am.rood@online.nl, mocht je vragen enz. hebben, misschien kan ik je nog ergens mee helpen)

Anne-Marie zei

Excuses voor die lap tekst, is mijn reactie na het lezen van al je berichtjes (dus niet alleen na stukje van 20 okt.)

Anoniem zei

Lekker duidelijk na zoveel navraag en dan ben je daar en was het toch overbodig dat hij een middag school mist. Fijn dat hij toch een leuk middag hebt gehad ondanks...Ik hoop er goede hulp uit komt, jullie doen zo je best.
Liefs Cristien.

Anoniem zei

Goed dat je hem al dingen uitgelegd heb: waarom jullie daar waren.

Intratuin is zo super hè?

Marianne zei

Jammer dat er zo langs elkaar wordt heen gewerkt.
Maar fijn dat jullie even je hart hebben kunnen luchten.
Geniet van de fijne momenten,zoals koffie drinken bij intratuin.
Hoop dat jullie de hulp zullen krijgen die jullie nodig hebben.

Anita zei

Ondanks dat zoonlief hierbij eigenlijk niet aanwezig behoorde te zijn heeft hij er duidelijk van genoten. Immers, anders was hij de fristi en het sauzijsenbroodje misgelopen ;-) Zo herkenbaar dit !!!
FIJN WEEKEND Groetjezz lfs mij