Ik wil helemaal geen andere zorgaanbieder

Het is alweer bijna een jaar geleden dat ik mijn laatste blogje postte. Een jaar waarin er veel is gebeurd. Kind naar de middelbare school en de strijd om mijn zorgaanbieder is  nog steeds niet helemaal gestreden.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar tjonge wat een gedoe zeg om bij mijn huidige zorgaanbieder te mogen blijven. De zorgaanbieder van zoonlief heeft geen contract met de gemeente waarin wij wonen. Kortom of we even naar een andere zorgaanbieder wilden verkassen ... nou nee dus. Want zorgaanbieder van mijn zoon vind ik werkelijk uitstekend en ik wil niet dat hij ineens, na vijf jaar goede zorg te hebben gehad, moet verkassen, omdat Den Haag heeft besloten dat het zo moet gaan ...
Trouwens zoonlief wilde dat ook niet.

Ik ben vanaf september vorig jaar tot en met februari dit jaar bezig geweest om ervoor te zorgen dat we bij de huidig zorgaanbieder konden blijven. Ze zorgaanbieder begreep de situatie wel, wij ook, maar de gemeente snapte er niets van. Wat was de moeilijkheid. Mijn zoon is onder behandeling van een kinderarts gecontracteerd aan een instelling ... Een kinderarts zit toch altijd in een ziekenhuis? Nou nee dus ...

Na een opeenstapeling van misstanden mocht mijn zoon voor een jaar bij de huidige zorgaanbieder blijven, als ik dan na de zomer eens een kijkje wil komen nemen bij de zorgaanbieders van de gemeente. Ik heb toegezegd, maar heb duidelijk laten blijken dat ik daar eigenlijk niets voor voel. Dat gezeul met kinderen. En juist kinderen die er bij gebaat zijn dat er niet teveel verandering plaatsvindt. 

Het lijkt er op dat ook de gemeente dit niet helemaal snapt. Ze hebben goede bedoelingen hoor, daar niet van en de inzet is er zeker ook, maar begrijpen ze werkelijk dat het niet handig is om met kinderen van de ene naar de andere zorgaanbieder te gaan. Heb je net je hele verhaal verteld, kan je weer opnieuw beginnen.

Ik heb daar echt heel weinig zin in ... en mijn kind nog minder.

Heb ik ADHD of niet?

Af en toe wordt me gevraagd aandacht te besteden aan een boek of een website of andere dingen. Het heeft natuurlijk allemaal te maken met ADHD. Vaak doe ik hier niet aan mee, maar soms wel. Omdat ik vind dat het dan een echte positieve bijdrage levert aan de ontwikkeling van je kind.

En soms weet je even niet waar je moet beginnen ... Thuis is je kind onrustig, maar je hebt er niet echt last van. Het wordt pas anders als het anderen er iets van gaan zeggen en er iets van vinden. De onzekerheid slaat toe. Mijn kind? Nee toch? Echt niet, hij/zij kan thuis zo leuk spelen, uren met een spel bezig zijn of met lego spelen, de poppen aankleden, etc. Nee hoor, mijn kind heeft geen ADHD.

Toch blijft de onzekerheid knagen en wat dan? Hoe nu verder? Want direct aan onderzoek beginnen vind je een stap te ver. Nou, kijk dan eens op deze site, misschien helpt het je verder. Bevestigt dit wat je eigenlijk al weet, maar nog niet aan wilt. Of juist niet ...

Via wooki.nl kunt je op een leuke manier producttesten doen. Ze zijn nog niet zolang bezig en hebben al plusminus 50 testen die bezoekers kunnen maken. Zo hebben ze onder andere medische testen, testen voor baby's en kinderen en muziektesten. Via deze test kunnen bezoekers op een eenvoudige manier een indicatie krijgen of ze ADHD hebben of niet. De test is 100% gratis en er worden geen inloggegevens o.i.d. gevraagd. Verder is deze test gericht op zowel kinderen als volwassenen en worden ook vormen als ADHD gecombineerd, ADHD alleen concentratie gericht en ADHD gericht op hyperactiviteit herkent.

Dit is de ADHD test: https://www.wooki.nl/adhd

Succes!

Presteren onder tijdsdruk ... het blijft een dingetje

Eigenlijk weet ik niet goed of het een adhd dingetje is, maar presteren onder tijdsdruk is erg moeilijk voor onze man. Hij kan zich daar van te voren erg zenuwachtig voor maken en tijdens de toets moet er dan ook niets mis gaan, maar ja laat dat nou wel gebeuren met de moderne techniek van vandaag ... geef mij maar gewoon papier.

De rekentoetsen op de middelbare school zijn verplicht, want de overheid heeft besloten dat we massaal weer uit ons hoofd moeten rekenen. Nu is daar niets mis mee, maar je kunt ook dooslaan ... je hebt rekenwonders en je hebt mensen die dat zijn met een rekenenmachine .... :)

Nog een kwartier ... gelukkig dan moet zoonlief de toets wel af kunnen krijgen. Voor elke toets heb je een half uur. Als dat half uur voorbij is, moet de toets af zijn. Zo niet dan mag je hopen dat je zo'n beetje bij de laatste vraag was en de rest goed hebt, anders moet je hem nog een keer doen.

Dacht ik dat alleen de moderne techniek je in de steek kon laten, nee je hebt ook nog zoiets als een simpele schoolbel die roet in het eten kan gooien. Ik denk dan ga niet met een toets beginnen als je niet genoeg tijd hebt in de les. Ships en nu, de stress loopt op, want terwijl zoonlief aan de leerkracht vraagt of hij dit ook op kan slaan tikt de tijd gewoon door. Nog maar 11 minuten voor de laatste paar vragen .... Hij moet hem afmaken, anders is hij alles kwijt en moet hij opnieuw beginnen.

Volgende probleem, wifi doet het niet meer. Zoonlief in tranen, want die tijd tikt gewoon door ... nog maar 9 minuten voor de laatste paar vragen. Helemaal gestrest natuurlijk, dit is echt niets voor hem. De leerkracht krijgt wifi weer aan de praat en zoonlief kan weer door. Tot zijn grote opluchting haalt hij ook nog de toets.

Maar ... bleef het maar bij die ene toets. Vandaag heeft zoonlief een rekenrepetitie ... precies ... onder tijdsdruk. Hij kon er maar moeilijk van slapen. Mijn advies voor hem was, zeg het maar gewoon eerlijk tegen de leerkracht dan kan hij een oogje in het zeil houden. En de mentor weet het ook. Als het echt niet lukt gaan ze op zoek naar een andere oplossing. Niet veel later is hij in slaap gevallen.

Maar zijn moeder is vandaag behoorlijk nerveus! Als hij zich nu maar niet al te druk maakt, want hij kan het wel!