Samen

De lamp in de hoek van de kamer, vlak bij het raam, staat op de laagste stand. De kaarsjes op tafel branden evenals op het dressoir. De kerstboom geeft licht en het stenen dorpje op de kast ook. De hele kamer ademt sfeer. Kerstsfeer wel te verstaan.

Zoonlief zit naast me op de bank met een volle zak chips de ander zit op de luie stoel, ook met een zak chips. Manlief en ik delen er een. Het drinken staat op tafel. The Voice of Holland kan beginnen. We wachten met smart. Zodra de Voice begint gaan de zakken open!

Al knarsend en knisperend luisteren we naar de tonen van het eerste nummer. Een paar tellen later galmt zoonlief tot onze grote verbazing het nummer mee. 'Waar ken jij dat lied van?', vraagt manlief. 'Ohhh van de zwemdisco.' Ja tuurlijk. Huhhh, daar is hij nog maar twee keer geweest?!

'En wat vinden jullie ervan?', vraag ik als een van de deelnemers een nummer ten gehore geeft. Op deze manier hoop ik dat ze leren zelf een mening te geven en onderbouwen. De leukste antwoorden komen naar voren. 'Nou deze heeft wel een strakke broek aan. Ik vind dat ze het wel mooi doet.' Ja dat is waar, van die stakke broek, maar haar zangkunst ...

De jongste gaat naar bed. Ik ga op de bank liggen en zoonlief komt bij me zitten. Uitgeteld zijn we. Heel langzaam laat zoonlief zijn hoofd in zijn hand rusten. Hij is moe, heel moe. Geeft niet, de melatonine doet z'n werk. Als manlief zegt dat hij naar bed moet vindt hij dat geen enkel probleem! En zo komt er een einde aan een heerlijk gezinsmoment.

Hoe simpel kan het zijn. Lekker met chips op de bank, drinken op tafel naar de Voice of Holland kijken.