‘Mama, waarom ben ik anders? Waarom moet mijn boekbespreking worden verplaatst en die van anderen niet?’ Ik ben ineens alert. We hebben zoonlief al veel verteld, maar nog niet dat wat hij heeft adhd heet. Tja en wanneer vertel je dat nou? Moet dat nu al, is de tijd daar nu rijp voor of moeten we nog even wachten?
Lieverd, ik weet niet of de boekbesprekingen van anderen ook verzet zijn en eigenlijk doet dat er ook niet zo veel toe.’ Zoonlief is niet tevreden. ‘Maar waarom is die van mij dan verplaatst, ik had er net zo’n zin in.’ Ik denk even na en zit wat ongemakkelijk op de bedrand. Hoe zal ik het hem vertellen zonder iets
te zeggen over de citoweek. Juf heeft het tenslotte al benoemd.
‘Juf en ik dachten dat het beter was als jij je boekbespreking even uitstelt, omdat je anders zoveel dingen tegelijk hebt. Dan is het misschien een beetje te druk allemaal en heb je teveel aan je hoofd.’ Ik zie hem denken. Hij knikt en vindt het blijkbaar een aannemelijk antwoord.
‘Maar waarom ben ik nou anders? Ik wil helemaal niet anders zijn. Ik wil net als iedereen zijn mama.’ ‘Lieverd, jij ziet je anders zijn als iets negatiefs, maar er zitten zoveel positieve kanten aan. Je hebt ontzettend veel energie, je bent heel spontaan, je bent open en leeft mee met andere kinderen. Bekijk het van de positieve kant lieverd.’
Langzaam zakken de schouders wat naar beneden en ontspant zoonlief. Zo had hij het nog niet eerder bekeken, maar hij vindt het wel wat …
7 opmerkingen:
Hoi Gerda, bedankt voor je bezoekje aan mijn blog. Ik zal later bij jou wat komen inhaal-lezen! je kan ons in Nieuw-Zeeland volgen via mijn reisblog: http://blog.travelpod.com/travel-blog/hilde/9/tpod.html
hartelijke groet, Hilde
Wat leuk dat je een kijkje kwam nemen bij mij. Nu ben ik ook volger bij jou!
Wat zet je het allemaal mooi op papier ik denk dat er heel veel mensen zullen zijn die er veel aan hebben om te lezen over hoe het is om als je kind ADHD heeft!
Tot een volgende keer,
Groetjes,
Esther
Ja, dat komt er natuurlijk ook allemaal bij kijken: hoe praat je er met hem over. Lastig hoor. In elk geval lijkt me belangrijk dat hij het gevoel blijft houden zich te uiten naar jullie toe.
Moet zijn: zich te KUNNEN uiten
Dag Gerda
bedankt voor je reactie en ik ga je volgen want je lijkt me wel iemand die ik graag lees.
daag.
Gerda dank voor je reactie op mijn blog. Je raakt me met je verhaal over je zoon die als anders wordt ervaren en gediagnosticeerd als ADHD. Mijn oudste zoon was ook anders, week af van het gemiddelde kind. Het maakt je als ouder eenzaam. Je pakt het goed op: zoek alle positieve krachten en talenten in je kind. Vertrouw hem, laat hem voelen dat hij goed is zoals hij is, kom voor hem op!
Je doet het echt goed! gek hè, dat we allebei zo'n soort gesprekje voerden ( in andere setting dan ).
Nee, naar mijn idee was er geen sprake van een andere school voor Amber. ( misschien inde was met mijn verhaal over Peter?) Alleen droom ik wel van een andere aanpak ...
Een reactie posten