Lieve Gerda, Helaas kan ik je niet helpen. Mijn kennis heb ik juist van jouw blog gehaald, naast wat ik wel eens links en rechts had gelezen over adhd, ik weet er te weinig van... Dus aan mij heb je niet zo veel... Wel wens ik jullie een heel fijn weekend, Lieve groet, Mirjam
Ik heb geen ervaring met adhd, maar weet wel dat je het beste maar open en eerlijk en duidelijk moet zijn tegenover de leerkracht en snel aan de bel trekken als er iets is, ook al is het maar klein. in onze ogen...
Ik weet niet of er bij ons op school protocollen zijn hiervoor. Sowieso staat of valt 'succes' met de wil om met een andere blik naar het kind te kijken. Ik heb vorige jaar de juf een boekje gegeven en haar gevraagd of ze die wil lezen (dat heeft ze gedaan). Dit jaar gaat het goed qua begrip en openheid tussen de huidige juf en mij. Binnenkort hebben we weer een kwartier spreektijd, dan zal ik eens vragen naar een eventueel protocol.
Protocollen hmmm verworden vaak tot muren waarachter men zich snel kan verschuilen helaas. Meestal is het beter om open en alert te blijven kijken wat een kind nodig heeft. Maar goed met een klas vol kinderen zal dat wel altijd niet mogelijk zijn. Ik had mijn dochter nog geprobeerd te bereiken zij weet er misschien meer over ik zal haar later wel eens vragen of zij hier iets van weet.Zij heeft onderwijskunde gestudeerd namelijk. goede gezegende zondag toegewenst.
Gek, ik mis telkens een boel berichtjes van je. Krijg er geen melding van op Blogger. Ik kan je vertellen hoe wij dit bij ons op school doen. Ik ben zelf IB'er geweest, maar mijn primaire taak was toen de leerkracht begeleiden in de begeleiding van het kind. Natuurlijk kan een IB'er wel een gesprek hebben met een ADHD'er, maar dat zet veel minder zoden aan de dijk dan wanneer de leerkracht dat zelf doet. Ik vind het belangrijk dat de leerkracht goed in kaart heeft wat de behoefte is van elk kind. En dan in oplossingen denkt i.p.v. problemen. Ga uit van de sterke kanten en benut die. Beloon het goede gedrag, negeer het verkeerde zo veel mogelijk. Eigenlijk de gewone dingen, die je in de opvoeding ook gebruikt. En wees als leerkracht creatief, probeer buiten de kaders te denken. Bijvoorbeeld: een kleuter bij ons was erg gebaat bij een plekje naast de juf. Dat wilde de juf niet, want dat was zielig voor de andere kinderen. Wat nou zielig voor andere kinderen? Is het fijn als zo'n kind elke keer een rottig kringmoment heeft en daarbij de hele sfeer verpest, of is het juis fijn als het gezien wordt, ruimte en rust krijgt door net een ander plekje? Een protocol voor ADHD'ers hebben we niet, juist omdat elk kind weer anders is. Wel staat onze school bekend om de duidelijke regels, de consequente hantering daarvan, de rust en de veiligheid. En dat zijn nu net aspecten waar elk kind behoefte aan heeft. Met veel ouders had ik, samen met de leerkracht, regelmatig een voortgangsgesprekje. Zo om de zes weken, het hoefde niet lang te duren, maar wel fijn om met elkaar na te denken en oplossingen te zoeken. Heb je hier wat aan? Mail me maar als je nog meer vragen hebt, hoor!
6 opmerkingen:
Lieve Gerda,
Helaas kan ik je niet helpen. Mijn kennis heb ik juist van jouw blog gehaald, naast wat ik wel eens links en rechts had gelezen over adhd, ik weet er te weinig van...
Dus aan mij heb je niet zo veel...
Wel wens ik jullie een heel fijn weekend,
Lieve groet,
Mirjam
Ik heb geen ervaring met adhd, maar weet wel dat je het beste maar open en eerlijk en duidelijk moet zijn tegenover de leerkracht en snel aan de bel trekken als er iets is, ook al is het maar klein. in onze ogen...
Ik weet niet of er bij ons op school protocollen zijn hiervoor. Sowieso staat of valt 'succes' met de wil om met een andere blik naar het kind te kijken. Ik heb vorige jaar de juf een boekje gegeven en haar gevraagd of ze die wil lezen (dat heeft ze gedaan). Dit jaar gaat het goed qua begrip en openheid tussen de huidige juf en mij. Binnenkort hebben we weer een kwartier spreektijd, dan zal ik eens vragen naar een eventueel protocol.
Protocollen hmmm verworden vaak tot muren waarachter men zich snel kan verschuilen helaas.
Meestal is het beter om open en alert te blijven kijken wat een kind nodig heeft.
Maar goed met een klas vol kinderen zal dat wel altijd niet mogelijk zijn.
Ik had mijn dochter nog geprobeerd te bereiken zij weet er misschien meer over ik zal haar later wel eens vragen of zij hier iets van weet.Zij heeft onderwijskunde gestudeerd namelijk.
goede gezegende zondag toegewenst.
Er zijn vage protocollen. Een kind met ADHD heeft recht op hulp van een IB-er. Die kan praten met het kind over dingen waar het tegenloopt in de klas.
Gek, ik mis telkens een boel berichtjes van je. Krijg er geen melding van op Blogger.
Ik kan je vertellen hoe wij dit bij ons op school doen. Ik ben zelf IB'er geweest, maar mijn primaire taak was toen de leerkracht begeleiden in de begeleiding van het kind. Natuurlijk kan een IB'er wel een gesprek hebben met een ADHD'er, maar dat zet veel minder zoden aan de dijk dan wanneer de leerkracht dat zelf doet.
Ik vind het belangrijk dat de leerkracht goed in kaart heeft wat de behoefte is van elk kind. En dan in oplossingen denkt i.p.v. problemen. Ga uit van de sterke kanten en benut die. Beloon het goede gedrag, negeer het verkeerde zo veel mogelijk. Eigenlijk de gewone dingen, die je in de opvoeding ook gebruikt. En wees als leerkracht creatief, probeer buiten de kaders te denken. Bijvoorbeeld: een kleuter bij ons was erg gebaat bij een plekje naast de juf. Dat wilde de juf niet, want dat was zielig voor de andere kinderen. Wat nou zielig voor andere kinderen? Is het fijn als zo'n kind elke keer een rottig kringmoment heeft en daarbij de hele sfeer verpest, of is het juis fijn als het gezien wordt, ruimte en rust krijgt door net een ander plekje?
Een protocol voor ADHD'ers hebben we niet, juist omdat elk kind weer anders is. Wel staat onze school bekend om de duidelijke regels, de consequente hantering daarvan, de rust en de veiligheid. En dat zijn nu net aspecten waar elk kind behoefte aan heeft.
Met veel ouders had ik, samen met de leerkracht, regelmatig een voortgangsgesprekje. Zo om de zes weken, het hoefde niet lang te duren, maar wel fijn om met elkaar na te denken en oplossingen te zoeken.
Heb je hier wat aan? Mail me maar als je nog meer vragen hebt, hoor!
Een reactie posten