ADHD en groei ...

‘Ga je morgen nog met iemand spelen?’, vraag ik zoonlief. ‘Nee, ik denk het niet.’, zegt zoonlief. Ik ben een beetje verbaasd. De afgelopen week heeft hij niet zo veel gespeeld. ‘Waarom niet?’, vraag ik. Hij speelt namelijk graag, maar heeft zo z’n perioden dat hij even geen zin heeft om te spelen. Waarschijnlijk zit hij daar nu in.

‘Nou mam, ik vind het feestje een beetje spannend.’ (Zijn broertje viert zaterdag zijn kinderfeestje.) Ik begrijp het en laat het zo. Zoonlief wordt groot en wijs voor z’n negen jaar, dat hij precies onder woorden weet te brengen wat hem bezighoudt.

Eigenlijk wil hij me zeggen. Een ding tegelijk mam, meer hoeft er voor mij niet bij. Nu pik dit signaal op en vind dat prima. Vorig jaar zou ik nog hebben aangedrongen lekker te gaan spelen.

Hé word ik ook ouder en wijzer?