Het is midden op de dag. We zitten in de wachtkamer van het onderzoekscentrum. Precies twee weken na de door ons gecancelde afspraak. Best een beetje vreemd. Maar het moet. We willen graag de uitslagen van de onderzoeken nader besproken hebben.
In het telefoongesprek dat ik anderhalve week eerder met de therapeut voerde kon ik al opmaken dat zoonlief adhd heeft. Ik had haar gevraagd of er iets uit het onderzoek naar voren was gekomen. Ze wilde het eigenlijk niet door de telefoon zeggen, maar heeft het toch gedaan. En dat was toch wel even een schok.
Nu zitten we in de wachtruimte, wachtend op de toelichting die komen gaat. Het is een saaie kamer. Niet veel te zien of te beleven. Veel leesmateriaal, maar het meeste ken ik inmiddels wel. De spelletjes zijn uitdagend en leuk, maar om daar nu aan te beginnen … Dan maar koffie.
Ineens zitten we aan tafel met de therapeut. Ze geeft een uitgebreide toelichting op de onderzoeken die zijn uitgevoerd. Ze vertelt leuke en interessante details over testen en de daaruit voortvloeiende resultaten. Tenslotte geeft ze belangrijke aanbevelingen voor ons en voor school. We nemen gelijk enkele beslissingen en maken vervolgafspraken.
Adhd dus, niet helemaal verwacht, maar toch ook weer wel. We dachten eerder add. Maar gaandeweg hoorden we en zagen we dat z’n onrust hem steeds meer in de weg ging zitten. Door het verminderen van zijn schoolweg, ebde ook een stukje onrust weg. Maar of dat genoeg is?
Diezelfde middag nog loop ik naar school. Een kort gesprek met de juf. Gelijk maar even de resultaten vertellen. Het gesprek krijgt een wel zeer verrassende wending …
9 opmerkingen:
De uitslag is toegelicht, soms wat theoretisch, maar ook dat heb je als ouder nodig, wat zijn de struikelblokken en hoe kun je verder met dingen die geconstateerd zijn,en nu verder op school..ik ben heel benieuwd..maar ik hoop dat je zoontje geholpen wordt, daar gaat het om en de zin " Je bent goed zoals je bent" is een waardevol en zo belangrijk iets, hou daaraan vast.
Lieve groetjes,
♥Eefie
goh wat zitten er toch ook veel onderzoeken en gesprekken aan vast he! nou ik hoop dat je zoon en jullie snel weer wat rust kan vinden.
liefs coby
Euh die wachtkamer is niet saai maar gewoon prikkelarm ;-) Daar is over nagedacht. En ik hoop dat met de handvaten voor thuis en school zoonlief wat beter kan functioneren. Daar gaat het allemaal uiteindelijk om !!!
Groetjezz lfs mij
Hallo Gerda,
Wat zenuwslopend allemaal. Alleen een beetje uitslag via de telefoon en dan anderhalve week nog wachten voor de toelichting. Ik snap dat dat niet anders kan, maar toch. Ik hoop voor jullie allemaal dat er een goed plan gemaakt kan worden zodat jullie zoon zo gewoon en leuk mogelijk kan blijven functioneren, zonder zich ´anders´ te gaan voelen. Want dat wil je voorkomen natuurlijk...
Ik wens je alle goeds en ben heel benieuwd naar het verloop...
Lieve groet,
Mirjam
Fijn dat het nu dan bekend is, dan kun je er iets mee ook!
Sjoh, toch adhd! Waarom geen add. Was de hyperactiviteit zo heftig.
Heftig om toch dit te horen, het is dus toch adhd.
Maar precies zoals je zegt "Je bent goed zoals je bent"! Jullie kunnen nu werken aan hoe er mee om te gaan en dat te doen waar je zoon mee gehopen kan worden. Jullie zijn er voor hem, iets wat echt het allerfijnste is! Liefde en begrijp van je ouders, samen kunnen jullie dit aan!
Liefs Cristien.
Hi! Thanks for visiting my ADHD blog. Unfortunately, I couldn't understand your blog. It would be nice to read your posts on ADHD related topics though.
Jo's Precious Thoughts
ADHD is the Culprit
Als het zwart op wit staat is het werkelijkheid.
Van hieruit kan je wel maatregelen nemen zie zoonlief ten goede komen.
Meid, ik heb respect voor je!
Lieve groet,
Gonne-Marieke
Een reactie posten