donderdag 17 september 2015

Organiseren en adhd, gaat dat samen?

Hoe gaat dat eigenlijk? Organiseren met een hoofd vol … nou niet!

Van te voren werd ons door de zorgcoördinator op het hart gedrukt zoonlief aan de hand mee te nemen met het organiseren van het huiswerk en het maken van de planning. Dat hebben we goed onthouden.

Waar begint die planning dan? En waar begin je dan precies mee.

Inpakken van de tas
Dat begint bij het inpakken van de boeken voor de dag. De boeken van het eerste vak vooraan, daarna volgt het tweede vak, etc. Heb je het vak gehad? Dan doe je ze achteraan. En zo hou je de volgorde er in. En dus het overzicht.

Organiseren van het huiswerk
Omdat het systeem voor het huiswerk nog niet helemaal werkte, schreef hij eerst alles op een A-4tje. Als je het kunt lezen wat je hebt opgeschreven werkt dat uitstekend, maar als je slordig schrijft moet je goed kijken en nadenken wat de docent ook alweer gezegd had. Gelukkig heeft zoonlief een prima geheugen … want van zijn handschrift kan ik niets maken. J

Afspraak voor huiswerk maken is:
  • 30 minuten knallen, 10 tot 15 minuten afleiding, 30 minuten knallen, 10 tot 15 minuten rust. Want twee uur achter elkaar knallen is echt teveel gevraagd! Dat kan hij niet volhouden. ‘Dat is echt vreselijk saai mam.’
  • Leren en maakwerk goed afwisselen. Heb je een half uur geleerd, het volgende half uur ga je iets maken. Dat werkt goed is en is niet saai. Steeds achter elkaar leren is ook een opgave.
Medicatie
Het is best een beetje spannend. Gaat hij op tijd zijn medicatie nemen tussen de lessen door of vindt hij het maar zo zo. Hoe vinden de leerkrachten dat het gaat en hoe vind hij het zelf gaan? Tot nog toe is hij het een of twee keer vergeten en heeft uit zichzelf aan de leerkracht gevraagd of die er last van had. Gelukkig niet, maar zei ik: ‘Geen reden om het dan maar niet meer te slikken, het gaat tenslotte ook om je concentratie.’ Tot nog toe hebben we niets terug gehoord over zijn gedrag lees onrust in de klas. We gaan er dus maar vanuit dat zolang we niets horen dat het goed gaat.

dinsdag 8 september 2015

Driekwart jaar geleden

We zijn inmiddels driekwart jaar verder ... In die tijd had ik genoeg op kunnen schrijven om te delen met mensen met dezelfde gedachten en problemen. Om de herkenbaarheid te vergroten en een glimlach op je gezicht te toveren. Het is zo verrekte moeilijk aan anderen uit te leggen hoe je leven met een kind met adhd er uit ziet. Dat het wel degelijk anders verloopt dan mensen verwachten. Het gezapige leventje is vaak minder gezapig dan men denkt. Je hebt toch een ontzettend leuk, hartelijk, spontaan en lief kind. Beetje druk en praat hard, maar verder, wat is het toch een heerlijk joch! En dat is ook zo!

Maar de tijd van 'naar welke school ga ik', de 'echte' CITO, het afscheid nemen van groep acht en je voorbereiden op het voortgezet onderwijs is een periode waarin veel gevraagd wordt van ons mannetje. Hij heeft zich er buitengewoon goed doorheen geslagen, maar het vraagt aanpassingsvermogen van het hele gezin. Want stuiteren heeft effect op iedereen. Iedereen ziet het en iedereen gaat er in mee. Totdat de koek op is ... :)

We zijn stuiterend van het besluit over de nieuwe school naar de CITO gegaan, van de musical naar het verrassingsafscheid door de ouders tot aan het werkelijke afscheid nemen van school.

De zomervakantie besteedt aan het voorbereiden op het voortgezet onderwijs. De laatste week was erg moeilijk voor hem. Moeilijk slapen met een hoofd vol van ... wat staat me te wachten.

Een goede voorbereiding is het halve werk:
  1. heeft de school een pluspunt? Een zorglokaal waar je kind met adhd etc. altijd terecht kan.
  2. welke aandacht krijgt mijn kind? Zoals, welke voorzieningen zijn er? Kunnen de toetsen buiten de klas worden gemaakt, wordt bij huiswerk geholpen? Kan een kind de dag starten op het pluspunt. Kan mijn kind pauze houden in het pluspunt.
  3. een gesprek aangaan met de zorgcoördinator en duidelijk aangeven welke voorzieningen je kind nodig heeft. Daar ga je samen naar op zoek. In ons geval krijgt zoonlief een keer in de drie weken een gesprek met de zorgcoördinator. De cijfers worden goed in de gaten gehouden om te zien welke voorzieningen mijn kind mogelijk nog meer nodig heeft.
  4. korte lijntjes met het onderwijs zijn heel goed. Kijk goed of de school die korte lijntjes ook hanteert.
  5. wat ook helpt is dat een klas niet te groot is. 
Wat ook belangrijk is, is dat je kind zijn/haar hoofd kan leegmaken. Dat kan door veel te bewegen. In ons geval moet ons kind veel fietsen. Zijn hoofd is al leeg zodra hij na een uur fietsen weer thuis komt. Zo begint hij dus ook ...