Het blijft me verbazen

'Zeg, vraag jij nu ook bij de middelbare scholen hoe ze omgaan met kinderen met ADHD?' 'Nee hoor, waarom zou ik? Dezelfde vraag stel ik aan iemand met een kind met PDD-NOS en ADHD. 'Nee dat doe ik niet, dat doe ik bij de intake.' Ik val nu toch een beetje stil. 

Ben ik nou zo'n muts dat ik wil weten of middelbare scholen hier aandacht voor hebben of leg ik er teveel nadruk op? Je wilt toch weten of scholen hierop voorbereid zijn? Tuurlijk, ik begrijp best wel dat je er met een gesprek niet bent, maar in zo'n gesprek kun je een heel eind komen. Je wilt toch ook niet dat je kind om de haverklap de klas uit wordt gestuurd, omdat school niet weet dat je kind ADHD heeft, welke aanpak het beste werkt. Het wordt ook lastig, omdat zoonlief straks elk uur een andere leerkracht krijgt en die mensen de kids niet allemaal in beeld kunnen hebben. Maar het lijkt me toch fijn wanneer een school hier extra aandacht voor heeft, zonder dat een kind hier vanaf hoeft te weten. 

Tijdens een informatie avond gaven enkele scholen aan hier inderdaad aandacht voor te hebben. Toen ik met een leerkracht van een school hierover in gesprek kwam vroeg ik waarom hier niet iets dieper op was ingegaan. Nou, was het antwoord, vorig jaar hadden ze kritiek gekregen omdat ze er teveel over hadden verteld en dus hadden ze nu het hele verhaal hierover geschrapt. Oké ... beetje jammer! Brutalen hebben de halve wereld en zo ben ik dus blij dat ik er even naar heb gevraagd. Het heeft me weer nieuwe inzichten opgeleverd.

Ik vind het overigens pure luxe dat 'onze' groep acht zes!, ja je leest het goed, zes middelbare scholen bezoekt! En dan moet mijn ADHDtje gaan kiezen waar hij heen gaat. Ik had vroeger geen keus. Er was er een. Heel simpel allemaal!