Ik wil helemaal geen andere zorgaanbieder

Het is alweer bijna een jaar geleden dat ik mijn laatste blogje postte. Een jaar waarin er veel is gebeurd. Kind naar de middelbare school en de strijd om mijn zorgaanbieder is  nog steeds niet helemaal gestreden.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar tjonge wat een gedoe zeg om bij mijn huidige zorgaanbieder te mogen blijven. De zorgaanbieder van zoonlief heeft geen contract met de gemeente waarin wij wonen. Kortom of we even naar een andere zorgaanbieder wilden verkassen ... nou nee dus. Want zorgaanbieder van mijn zoon vind ik werkelijk uitstekend en ik wil niet dat hij ineens, na vijf jaar goede zorg te hebben gehad, moet verkassen, omdat Den Haag heeft besloten dat het zo moet gaan ...
Trouwens zoonlief wilde dat ook niet.

Ik ben vanaf september vorig jaar tot en met februari dit jaar bezig geweest om ervoor te zorgen dat we bij de huidig zorgaanbieder konden blijven. Ze zorgaanbieder begreep de situatie wel, wij ook, maar de gemeente snapte er niets van. Wat was de moeilijkheid. Mijn zoon is onder behandeling van een kinderarts gecontracteerd aan een instelling ... Een kinderarts zit toch altijd in een ziekenhuis? Nou nee dus ...

Na een opeenstapeling van misstanden mocht mijn zoon voor een jaar bij de huidige zorgaanbieder blijven, als ik dan na de zomer eens een kijkje wil komen nemen bij de zorgaanbieders van de gemeente. Ik heb toegezegd, maar heb duidelijk laten blijken dat ik daar eigenlijk niets voor voel. Dat gezeul met kinderen. En juist kinderen die er bij gebaat zijn dat er niet teveel verandering plaatsvindt. 

Het lijkt er op dat ook de gemeente dit niet helemaal snapt. Ze hebben goede bedoelingen hoor, daar niet van en de inzet is er zeker ook, maar begrijpen ze werkelijk dat het niet handig is om met kinderen van de ene naar de andere zorgaanbieder te gaan. Heb je net je hele verhaal verteld, kan je weer opnieuw beginnen.

Ik heb daar echt heel weinig zin in ... en mijn kind nog minder.