woensdag 6 juni 2012

'Adhd meestal geen ziekte'

Laatst las ik een artikel in de krant met als header: ‘Adhd meestal geen ziekte’. Met daarboven als subtitel: onderzoeker: medicatie te snel gegeven. 

Citaat:
‘Adhd is géén ziekte, het is een definitie van problematisch en hyperactief gedrag. Kinderen meteen na de diagnose medicijnen geven is niet nodig en eerder het resultaat van de kwalijke rol die de farmacie speelt door adhd weg te zetten als een neurobiologische hersenziekte.

Erkenning
Volgens Batstra wordt na de diagnose veel te snel begonnen met medicatie. “Dat zou je pas in laatste instantie moeten doen. Begin met ouders en leerkrachten erkenning en hulp te geven. Hiermee valt veel te winnen bij deze kinderen, die ongelofelijk veel van hun opvoeders kunnen vragen. uit onderzoek blijkt dat als je begint met een oudercursus, kinderen uiteindelijk geen of een veel lagere dosis medicijnen nodig hebben. Behandeling hoort in eerste instantie thuis bij gedragsdeskundigen zoals (ortho)pedagogen en psychologenen niet bij de psychiater. Toch belanden negen van de tien kinderen bij de psychiater, waardoor het medicijngebruik explodeert.
(geschreven door Arianne Mantel)

Ik heb dit artikel twee keer moeten lezen, want ik vond het niet helemaal passen in mijn beeldvorming over Adhd. Uit dit artikel blijkt dat uit onderzoek is gebleken dat je eerst een oudercursus moet volgen, waardoor kinderen uiteindelijk geen of een veel lagere dosis medicijnen nodig hebben.

Vraag is wel. Wat is dat voor oudercursus? Wordt hierin het kind betrokken? Gaat het om de bewustwording bij ouders wat Adhd precies inhoud? Is in het onderzoek ook meegenomen dat ouders vaak al jaren bezig zijn met hun kind dat ‘net even anders is dan andere kinderen’? Logisch dat ouders graag naar een medicijn grijpen als dat gedeeltelijk de problemen oplost!

De oudercursus die wij bij de psycholoog kregen was ronduit slap te noemen. Wij hadden ons al aardig verdiept in Adhd dus veel nieuwe dingen hoorden wij niet.

Ik vind het erg makkelijk om te zeggen dat adhd bij psychologen en (ortho)pedagogen thuishoort. Ik heb zelf mogen ervaren dat  psychologen prima begeleiding bieden, maar ook dat als het aan hen ligt  zoonlief nog velerlei cursussen zou kunnen gaan volgen daar. Kortom als ik niet uitkijk hebben we een abonnement. Wat kost dat eigenlijk? Zijn de kosten van medicijngebruik en ouderbegeleiding en psychologische begeleiding ook naast elkaar gelegd?

Daarnaast zie ik dat de psychiater verder kijkt dan alleen mijn kind met Adhd en niet zomaar ‘wat’ voorschrijft. Daarbij wordt vertelt dat, naarmate zoonlief ouder wordt, hij ook mogelijk meer met zijn Adhd weet om te gaan, waardoor medicatie afneemt. Het hoeft niet te betekenen dat zoonlief altijd medicatie moet blijven slikken.
 

Wij hebben destijds duidelijke instructies gekregen hoe we het beste met de medicatie voor onze zoon om konden gaan. Hebben we vragen? We kunnen altijd bellen!  We hebben mogen ervaren dat bij het instituut (waar alle kennis bij elkaar zit zoals psychiater, psychologen, etc.) een grote schat aan ervaring rondloopt. De lijntjes kort zijn! Meer nog dan het instituut (met psychologen en (ortho)pedagogen) waar zoonlief getest is en cursussen heeft gevolgd.

Kortom kennis samenbundelen stelt ik voor! Alles onder een dak! Korte lijnen zodat snel gecommuniceerd kan worden. 

10 opmerkingen:

Trudy zei

Ooit dacht ik het ook niet goed gedaan te hebben tijdens de opvoeding van mijn zoon. Hij heeft pdd-nos en ik had zomaar het idee dat de opvoeding daar wel verandering in zou hebben kunnen brengen. Totdat een orthopedagoog, waar Jan getest was heel duidelijk tegen mij zei:" Dat mocht je willen, dan was er nog iets aan te doen geweest." Dat opende mijn ogen. Ik denk dat er d.m.v. structuur zeker wel meer uit deze kinderen te halen valt, om de doodeenvoudige reden dat ze dan wat meer overzicht hebben en beter kunnen functioneren... maar laten we ons als ouders alstjeblieft niet gek laten maken door buitenstaanders die ervoor gestudeerd hebben maar er zelf geen dagelijkse ervaring mee hebben!! Ik stoot misschien met deze reactie de beroepsgroep tegen het hoofd, helpt misschien een beetje dat onze eigen dochter ook aan het studeren is om er ééntje te worden :o

Anne-Marie zei

Hoi Gerda, wat fijn toch altijd die ongenuanceerde stukken in de krant. Blèh! Voor ouders is het al moeilijk genoeg als je een kind met adhd of pdd-nos hebt (mijn zoon). Het is zo makkelijk oordelen als het jezelf niet betreft.
Gerda, complimenten hoe jij het tot nu toe allemaal opgepakt hebt met je zoon. Laat je niet van de wijs brengen door de buitenwereld.
Lekker zo door gaan, jullie komen er wel, op de manier die bij jullie past!
Groetjes, Anne-Marie

Antoinette zei

Lastig stukje zeg, maar ik ben het helemaal met jou eens!

Caro zei

Helemaal met je eens! Samenwerking en een goede psychiater die verder kijkt dan alleen medicijnen uitschrijven! Wij hebben gelukkig met onze dochter hele goede ervaringen met medicatie.

Maar veel weerstand van mensen die uit de omgeving snel oordelen dat ritalin slecht is e.d. voor nu hebben wij erg goede ervaringen er mee.

Man slikt het ook en het is een wereld van verschil als hij ze wel of niet in neemt. Het geeft hem in ieder geval veel rust als hij de medicatie inneemt.
Groetjes Caro

Mirjam zei

Blijft allemaal heel erg ingewikkeld en dan komt daar nog bij: geen kind is hetzelfde. Erg makkelijk als je ze allemaal onder één noemer kunt plaatsen.
En is het ook niet zo dat het in Amerika nogal 'hip' is als je kind bij de psycholoog loopt?
Alles heeft zijn voors en tegens, volgens mij, maar ik ben het met je eens dat de juiste combinatie de beste oplossing is...
Ik wens je nog een heel fijne middag,
Lieve groet,
Mirjam

Mirthe Duindam zei

Tja, de titel psycholoog of psychiater alleen zegt ook niet alles. De mens erachter is wel zo belangrijk. Het gaat erom dat je samen tot goede afwegingen komt en zo te zien is dat bij jullie het geval. Gelukkig maar.
Groetjes, Mirthe

Anoniem zei

Niet iedereen kan zomaar een adhd onderzoek doen. Niet iedreen heeft dezelfde visie op ADHD, dat blijkt. Zonder criteria DSM-IV zal het niet lukken.

Wij hebben een opvoedcursus gedaan, gericht op het opvoeden van kinderen met ADHD/autisme. Veel van geleerd. Vooral onze kennis ging met sprongen vooruit toen en we kwamen meer op één lijn te zitten en leerden allelei tips en trucs. Niets mis mee, mits het gegeven wordt door een goede therapeut met veel kennis van zaken.

Odette zei

Wat een prachtig blog. Ik ben het met je eens.
Kijk naar je kind, leer van je kind. En vertrouw vooral op je gevoel. Dat is nog het beste kompas, weet ik uit ervaring ;-)

Groetjes
Odette

Anita zei

Inderdaad vertrouw op je eigen gevoel en vaar je eigen koers.
Geen kind is hetzelfde, geen ouder is hetzelfde :-)
Mooie blog ...
Fijne avond !!! Groetjezz lfs mij

Sagita zei

Gerda ik heb nog lang niet alle je blogs gelezen ben ergens in 2012. Het onderwerp adha heeft absoluut mijn aandacht. Ooit (23 jaar geleden) stelde een kinderpsycjiater mij ook voor de keus om mijn oudste zoon ritalin te geven. Ik heb geweigerd. Ja mijn zoon was een heel druk mannetje. Het leken wel drie kinderen tegelijk. Daarnaast was hij ook heel intelligent plus een sterke wil. Op een stoel blijven zitten was onmogelijk, maar hoewel hij ogenschijnlijk helemaal niet oplette pikte hij toch de leerstof op.
Hij is ongeveer drie jaar in analyse geweest. Ik heb veel met voeding gedaan ( geen drop, geen snoep, geen pepermunt of kauwgum) Hij was duidelijk overgevoelig voor acetylsalicylzuur (aspirine) en aanverwante stoffen. Traktatie was eigenlijk alleen naturel chips.
Het is een hele opgaaf om zo'n kind groot te krijgen, maar het is gelukt. Hij is inmiddels dertig jaar. Heeft gestudeerd, en is gepromoveerd, getrouwd en wordt eerdaags vader.
Een wetenschappelijk onderzoek naar het voorschrijven van ritalin neem ik erg serieus. Persoonlijk heb ik ook mijn twijfels hierover. Ritalin is een drug en dat is niet niks. Ik kan me voorstellen dat het voor ouders met kinderen die wel de keus gemaakt hebben voor ritalin erg verwarrend is, maar er zijn altijd verschillende zijden die belicht moeten worden.
Ik blijf je volgen! Hoop dat uiteindelijk net zoals hier alles op zijn pootjes terecht komt!